Νίκος Σηφουνάκης*

Η πρόσφατη συζήτηση για το ζήτημα της αποτέφρωσης νεκρών, έφερε και πάλι στο προσκήνιο τα όρια της πολιτικής και του κράτους σε σχέση με την Εκκλησία.

Παρόλο που εδώ και οκτώ χρόνια, από το 2006, υπάρχει στη χώρα μας ψηφισμένο νομοθετικό πλαίσιο για την αποτέφρωση νεκρών, στην πράξη οι διαδικασίες ανέγερσης αποτεφρωτηρίων συνεχώς παρακωλύονται με διάφορα προσχήματα, με αποτέλεσμα ο νόμος εν ισχύ να παραμένει ανενεργός. 

Μία ιδιότυπη συμμαχία θρησκευτικο-εκκλησιαστικών παραγόντων με επιχειρηματικά συμφέροντα, στερεί εν έτει 2014 σε μία Ευρωπαϊκή χώρα από τον καθένα πολίτη το αναφαίρετο δικαίωμα να αποφασίζει τη μετά θάνατο μοίρα του σώματός του.

Χωρίς το ορθόδοξο δόγμα να προσβάλλεται ρητά από την καύση νεκρών, ορισμένοι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μαινόμενοι καταφέρονται κατά δημοτικών αρχόντων που εξεδήλωσαν τη πρόθεση να εφαρμόσουν τη δυνατότητα που τους παρέχει ο νόμος του 2006. Έφτασαν μάλιστα ακόμη και στο σημείο της ωμής παρέμβασης για την ακύρωση ειλημμένων αποφάσεων δημοτικών συμβουλίων, όπως συνέβη στο Μαρκόπουλο Αττικής, όπου το δημοτικό συμβούλιο εξαναγκάσθηκε να άρει την απόφασή του για τη δημιουργία αποτεφρωτηρίου, ύστερα από υποκινούμενες από τον οικείο Μητροπολίτη αντιδράσεις «αγανακτισμένων» πολιτών.

Οι προϋποθέσεις της χωροθέτησης των αποτεφρωτηρίων, που πρέπει υποχρεωτικώς να βρίσκονται εντός υφιστάμενων κοιμητηρίων – στα οποία δεν επαρκή ο χώρος - ή σε επαφή με αυτά, είναι το «τεχνικό» ζήτημα που παρακωλύει σήμερα τη δημιουργία τους.  Το πραγματικό όμως πρόβλημα βρίσκεται αλλού. Οι αντιδράσεις που φαινομενικά μόνο υποκινούνται από τη δήθεν προσβολή του θρησκευτικού συναισθήματος, στην ουσία εκπορεύονται από τοπικιστικά αλλά ισχυρά οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, που αναλαμβάνουν τις τελετές ταφής, τα οποία βρίσκονται σε μια ιδιότυπη αγαστή συνεργασία με «πρόθυμους» Ιεράρχες της Εκκλησίας!

Η πολιτεία οφείλει να σέβεται και να διασφαλίζει τα αυτονόητα. 

Το δικαίωμα του καθενός, είτε είναι χριστιανός, είτε ανήκει σε άλλο δόγμα, είτε είναι άθεος, να επιφυλάσσει τη μοίρα που θέλει στο σώμα του, δεν μπορεί να εμποδίζεται από ιδεοληψίες και συντεχνιακά συμφέροντα.   

Δεν μπορεί σε μία ανεπτυγμένη χώρα η αποτέφρωση νεκρού που απεβίωσε στην Ελλάδα να μεταφέρεται και να γίνεται ακόμα και σήμερα στη Βουλγαρία ή σε άλλη χώρα του εξωτερικού. 

Κανένα θρησκευτικό συναίσθημα δεν προσέβαλε η καύση της σωρού της Μαρίας Κάλλας ή του σπουδαίου συνθέτη Δημήτρη Μητρόπουλου. 

Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να προωθήσει προς ψήφιση σχετική νομοθετική διάταξη, που έχει τύχει επεξεργασίας από τον Καθηγητή Ν. Αλιβιζάτο, ώστε το ζήτημα να επιλυθεί οριστικά. 

*Ο Νίκος Σηφουνάκης είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, τ. υπουργός