|
| . "" |
|
|
| |
ΝΙΚΟΣ ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ: «Αποφύγαμε την πτώχευση»
Την κρίση πάντα την πληρώνουν οι πολίτες, ήρθε όμως η στιγμή να την πληρώσουν και αυτοί που την προκάλεσαν, αναφέρει ο υφυπουργός Υποδομών Νίκος Σηφουνάκης μιλώντας στα «Επίκαιρα». Ο έμπειρος πολιτικός ομολογεί ότι για τα λάθη του παρελθόντος ευθύνες έχουν οι πολιτικοί, αλλά ήρθε η ώρα τώρα, όπως λέει χαρακτηριστικά, να γίνουν ριζικές ανατροπές για τη διάσωση του πολιτικού συστήματος. Είναι από αυτούς που δέχεται να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών, με αλλαγή του εκλογικού νόμου, ενώ για τα επώδυνα σκληρά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση υποστηρίζει πως ήταν αποτέλεσμα της επιλογής ότι άλλος δρόμος δεν υπήρχε: ή πτωχεύαμε ή παίρναμε δυσβάσταχτα μέτρα για να σωθούμε. Θεωρεί απαραίτητο τον εντοπισμό όσων φοροδιαφεύγουν και την παραδειγματική τιμωρία τους, ενώ σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο γενικευμένων αντιδράσεων, ο υφυπουργός Υποδομών επισημαίνει ότι οι πολίτες έχουν δίκιο και αντιδρούν.
Ερ. Κύριε υφυπουργέ, τα μέτρα είναι επώδυνα και άδικα για εκείνους που δεν φταίνε για την κρίση και αναρωτιούνται: θα πάει κανείς φυλακή από αυτούς τους πολιτικούς που ευθύνονται για τα χάλια της ελληνικής οικονομίας; Γιατί να πληρώνουμε πάντα εμείς οι πολίτες;
Απ. Τα μέτρα είναι και σκληρά και επώδυνα και κανείς δεν αμφιβάλλει γι' αυτό. Η απόφαση γι' αυτά ήταν μονόδρομος, για να αποφύγει η χώρα και, κατά προέκταση η ελληνική οικογένεια, το δράμα μιας χρεοκοπίας που θα οδηγούσε σε ακραίες καταστάσεις. Αποφύγαμε να εμφανιστεί για δεύτερη φορά στη Βουλή των Ελλήνων πρωθυπουργός και να ανακοινώσει «Δυστυχώς επτωχεύσαμε». Αν αυτό συνέβαινε, θα οδηγούσε την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι και αυτή τη φορά το βάρος εξόδου από την κρίση θα επωμιστούν σε μεγάλο ποσοστό τα μόνιμα υποζύγια, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Δυστυχώς, οι έκτακτες καταστάσεις που με τραγικό τρόπο βιώνει όλη η χώρα λόγω των καταστροφικών πολιτικών των τελευταίων χρόνων, αλλά και των διαχρονικών παραλείψεων και της ατολμίας, επέβαλλαν μέτρα άμεσης απόδοσης, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, για να αντιμετωπιστεί και το τεράστιο χρέος και το τεράστιο έλλειμμα. Πρέπει όμως –τώρα που φεύγει ο βραχνάς της χρεοκοπίας και της ασφυκτικής καταβολής χρημάτων που χρωστάμε από προηγούμενα δάνεια– να πάμε πιο μακριά. Για πρώτη φορά απαιτείται και πρέπει να συμμετέχουν όλοι. Όλοι ανεξαιρέτως. Να καταβάλει έκαστος αυτό που του αναλογεί. Να εντοπιστούν και να πληρώσουν άμεσα όσοι επιδίδονται στην εισφοροκλοπή και την εισφοροδιαφυγή επί χρόνια. Αυτό προϋποθέτει αποτελεσματική οργάνωση του κράτους, άρα ισχυρή και με αντανακλαστικά διοίκηση, που είναι ο «μεγάλος ασθενής».
Η κατανομή ευθυνών δεν είναι μόνο απαίτηση του κόσμου, είναι απαραίτητος όρος για την υπέρβαση της κρίσης και τη δρομολόγηση σταδιακά μιας πορείας ανάκαμψης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης. Για να αποδείξουμε στο λαό ότι κάποτε σ' αυτή τη χώρα απονέμονται οι ευθύνες άμεσα, θα πρέπει να εισπραχτούν από τις αρμόδιες Αρχές τα νόμιμα, τα οφειλόμενα στο κράτος και στην κοινωνία, από όλους όσοι τόσα χρόνια φόρτωναν αλλού τα δικά τους βάρη και συσσώρευσαν πλούτο. Τα κυκλώματα των μεσαζόντων που παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας και του υγιούς επιχειρηματία, τα κυκλώματα της διαφθοράς, που «ροκανίζουν» συστηματικά το βιός του κόσμου της εργασίας.
Πιστεύω πως αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που πρέπει άμεσα να κερδίσουμε. Και πρέπει να το κερδίσουμε αυτό το στοίχημα όχι μόνο για να εξοικονομηθούν σημαντικά ποσά και ν' αφαιρεθούν πρόσθετα βάρη από τις πλάτες των μισθωτών και των συνταξιούχων. Πρέπει να το κερδίσουμε για να εμφυσήσουμε εμπιστοσύνη στους πολίτες της πατρίδας μας και να αποδείξουμε ότι αλλάζουμε, ότι τίποτα δεν αποκρύπτεται, ότι υπάρχει τιμωρία.
Για τον πολίτη η ακύρωση των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τα νοσοκομεία σημαίνει αύξηση της σύνταξης του συνταξιούχου. Όταν κάθε διαγωνισμός του Δημοσίου, π.χ., για άγονες γραμμές, αεροπορικές ή θαλάσσιες, ολοκληρώνεται με διαφάνεια και πλήρη τήρηση των όρων, τότε κερδίζουν οι πολίτες όχι μόνο σε εξυπηρέτηση, αλλά και σε οικονομία δημοσίου χρήματος που θα μπορεί να καλύπτει άλλες ανάγκες.
Σε αμιγώς πολιτικό επίπεδο, ο λαός έχει αποδώσει ευθύνες και έχει αποδοκιμάσει πρόσωπα και πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα σε αυτή την κατάσταση. Βέβαια, όλα πρέπει να έλθουν στο φως μέσα από διαδικασίες που τιμούν ένα Κράτος Δικαίου. Συνεπώς, οποιαδήποτε περαιτέρω διερεύνηση για την τραγική κατάσταση της οικονομίας επιβάλλεται θα πρέπει να υπάρξει.
Ερ. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση ανέλαβε τα ηνία της χώρας, παρατηρήθηκαν αρκετές παλινωδίες από το οικονομικό επιτελείο, με αποτέλεσμα πολλοί να θεωρούν ότι εάν τα μέτρα είχαν ληφθεί από την πρώτη στιγμή ίσως να μην χρειάζονταν επιπλέον μέτρα και ασφαλώς η παρουσία του ΔΝΤ τα επόμενα χρόνια στη ζωή μας.
Απ. Όταν είσαι στη δίνη μιας μεγάλης κρίσης, πολλά λέγονται και πολλές απόψεις κατατίθενται. Όμως στην ώρα της «μεγάλης απόφασης» πρέπει να ζυγίσεις καλά τα δεδομένα και κυρίως τις συνέπειες και τις προοπτικές. Το να μην κάναμε τίποτα και να αφήναμε το πλοίο να προσκρούσει στα βράχια, και μάλιστα όταν μπάζει από παντού νερό, σίγουρα αυτό θα πήγαινε στο βυθό, θα ήταν αυτοκτονία. Το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας πιθανόν να ήταν διαπραγματεύσιμο ακόμα και πριν από ένα ή δύο χρόνια, όχι όμως τώρα. Αλλά και τότε ακόμα έπρεπε να γίνουν σημαντικές αλλαγές στον πυρήνα του οικονομικού και αναπτυξιακού μας μοντέλου. Αν έστω και το 2007 τις ξεκινούσαμε, σίγουρα τώρα θα είχαμε πολύ περισσότερα περιθώρια όχι απλά διαπραγματεύσεων ή ελιγμών, αλλά ακόμα και μιας νέας μικρής περιόδου χάριτος.
Δραστηριοποιηθήκαμε ν' αντιμετωπίσουμε τους κερδοσκόπους, που βρήκαν την ευκαιρία μια ήδη αδύναμη και αθωράκιστη οικονομία, που είχε χάσει την αξιοπιστία της ακόμα και στους δανειστές της, να την κατασπαράξουν. Χτύπαγαν όμως ταυτόχρονα και το ευρώ. Ξεκίνησαν από τον «αδύναμο κρίκο», που δυστυχώς ήταν η Ελλάδα που παραλάβαμε τον Οκτώβριο του 2009. Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα δημιουργήθηκε με τις πρωτοβουλίες της Ελλάδας ο μηχανισμός στήριξης, κάτι νέο που δεν υπήρχε μέχρι τώρα και χωρίς αυτόν η χώρα ή θα πήγαινε στο απόλυτο κενό ή θα έπαιρνε ένα μικρό ποσό της τάξης των 10-20 δις ευρώ μόνο από το ΔΝΤ, όταν οι δανειακές της ανάγκες φτάνουν τα 60 δις το έτος.
Η ελληνική κρίση βοήθησε εντέλει την Ευρώπη να δημιουργήσει μηχανισμό αλληλεγγύης. Να καταλάβει ότι, πέρα από τη νομισματική ένωση, απαιτούνται οικονομικοί και κοινωνικοί μηχανισμοί στήριξης. Και βέβαια επειδή οι δανειστές μας δεν είναι «κουτόφραγκοι» δεν ήταν εύκολο να τους πεις αρχικά ότι το έλλειμμα ήταν περί το 6% και μετά από δύο τρεις μήνες να τους πεις πως ήταν 13% και 14%. Όπως επίσης όλοι, και πρωτίστως ο διεθνής Τύπος, θα αναρωτιούνταν τι χρειαζόταν η Ελλάδα ξαφνικά 20 ή και 25 δις ευρώ τον Οκτώβριο ή στις αρχές του 2010, αφού εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν δανειακές ανάγκες να εξυπηρετηθούν και θα άρχιζαν όλοι μαζί το σφυροκόπημα. Δυστυχώς κάποιος έπρεπε να πάρει μια μεγάλη απόφαση ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Αυτό που χρειάζεται πλέον, μαζί με την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, της φοροδιαφυγής, της διαφθοράς, είναι να δρομολογηθούν αντισταθμιστικές αναπτυξιακές πολιτικές, ώστε σταδιακά να υπάρξει ανάπτυξη, παραγωγή, ανταγωνιστικότητα.
Ερ. Ο κόσμος, κύριε Σηφουνάκη, είναι εκνευρισμένος και θυμωμένος με τους πολιτικούς. Δεν εξετάζει αν έφταιγε η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, εξετάζει την τσέπη του αυτή την ώρα που αδειάζει συνεχώς. Σας φοβίζει το ενδεχόμενο κοινωνικών αντιδράσεων σε ευρεία έκταση;
Απ. Είναι απόλυτα λογικό ο κόσμος να είναι εκνευρισμένος και θυμωμένος. Επί χρόνια πολλοί σπεκουλαδόροι και αεριτζήδες αφαίμασσαν μέσω παρασιτικών κυκλωμάτων και της εκτεταμένης διαφθοράς τον κόπο του, του άδειαζαν τις τσέπες. Κάποιοι προκλητικά πλούτιζαν καταχρώμενοι δημόσιο χρήμα ή μέσω της φοροδιαφυγής. Αλλά και ο ίδιος ο αμέριμνος πολίτης πίστεψε στην εικονική ευδαιμονία που βίωνε, γιατί κανείς δεν τον προστάτευσε. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να απαλλαγεί από την πελατειακή συμπεριφορά. Πολλές προσπάθειες αλλαγών ή μεταρρυθμίσεων έμεναν ή ημιτελείς ή απλές εξαγγελίες μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια, λόγω της δεξιάς κυβέρνησης των αλόγιστων πολιτικών, το «σύστημα εκτροχιάστηκε». Αυτή την πραγματικότητα παραλάβαμε σε όλα τα επίπεδα. Η μεγάλη πρόκληση για μας είναι οι αλλαγές που αρχίσαμε να δρομολογούμε να ολοκληρωθούν για να υπάρξουν αποτελέσματα για όλη την κοινωνία. Όσο για τις κοινωνικές αντιδράσεις, αυτές είναι θεμιτές και κατανοητές. Έχουμε Δημοκρατία, στο πλαίσιο του νόμου ο καθένας μπορεί να αποδοκιμάζει ή να στηρίζει πολιτικές. Μόνο που οι πολίτες και η κοινωνία έχουν ωριμάσει πολύ και γνωρίζουν ποιος έχει το κύριο μερίδιο ευθύνης.
Ερ. Ο πρωθυπουργός, μιλώντας στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο, κάλεσε τον αρμόδιο υπουργό να επισπεύσει το θέμα των αλλαγών του εκλογικού νόμου. Θα βλέπατε, προσωπικά εσείς, ακόμη και μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200 από 300 για περιορισμό των δαπανών του κράτους;
Απ. Είναι επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει συνολικά και η μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος. Να ζωντανέψουν πάλι και να γίνουν ουσιαστικές και γνήσιες οι σχέσεις εκπροσώπησης. Υπάρχει ήδη μια πρόταση για τη διοικητική ανασυγκρότηση της ελληνικής περιφέρειας. Θα ακολουθήσει ο νέος εκλογικός νόμος που θα τεθεί σε διαβούλευση και διάλογο. Είμαι εδώ και χρόνια υπέρ της μείωσης αλλά και της δημιουργίας των μονοεδρικών περιφερειών. Όλα όμως πρέπει να γίνουν με τρόπο συστηματικό και αποτελεσματικά και κυρίως μέσα από ένα ευρύ και χωρίς ταμπού διάλογο και του πολιτικού κόσμου μεταξύ του, αλλά και με την κοινωνία.
Ερ. Ταυτόχρονα με τα επώδυνα μέτρα που ελήφθησαν, δεν είδαμε και μέτρα στήριξης των κοινωνικά αδυνάτων που η θέση τους δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο – αντίθετα περικοπές έχουμε και σε αυτούς.
Απ. Τώρα που έκλεισε το άμεσο πρόβλημα του δανεισμού, πρέπει να γίνει με πρόγραμμα και σωστή οργάνωση γιατί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιοριστούν οι πολιτικές και τα ποσά που θα διατεθούν για την αναγκαία ανάπτυξη στις μαύρες τρύπες των ελλειμμάτων και του χρέους. Επίσης δεν πρέπει υπό το βάρος των όσων συμβαίνουν τώρα να αγνοήσουμε ότι υπήρξαν μέτρα στήριξης των πλέον αδύνατων, όπως, π.χ., με την καταβολή της πρώτης δόσης του επιδόματος αλληλεγγύης. Δεσμεύτηκε ο πρωθυπουργός πως θα υπάρξει ειδική μέριμνα για τους κοινωνικά και οικονομικά αδύναμους.
Ερ. Το ενδεχόμενο ανασχηματισμού είναι κάτι που συζητείται πλέον. Αρμόδιος φυσικά είναι ο πρωθυπουργός. Η δική σας, ωστόσο, άποψη ποια είναι; Χρειάζεται ένα «φρεσκάρισμα» στην κυβέρνηση από άλλα πρόσωπα ή από εκείνα που διαθέτουν πολιτική εμπειρία;
Απ. Όπως είπατε κι εσείς, κύριε Γιακουμή, αυτό είναι ένα θέμα αποκλειστικής αρμοδιότητας του πρωθυπουργού. Δουλειά δική μου και των συναδέλφων μου είναι να «τρέξουμε» το κυβερνητικό έργο, να δουλέψουμε για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα προβλήματα του τόπου.
Ερ. Συνήθως κυβερνήσεις που λαμβάνουν παρόμοια μέτρα στις εκλογές χαντακώνονται πολιτικά. Φοβάστε το πολιτικό κόστος;
Απ. Όποιοι σε αυτή τη ζοφερή και τραγική για τη χώρα και τους πολίτες κατάσταση υπολογίζουν το πολιτικό κόστος και όχι το τι είναι αναγκαίο να γίνει για να επιβιώσουμε ως Ελλάδα αλλά και ως κοινωνία, καλύτερο είναι να μείνουν μακριά από την πολιτική.
| |
|
|
 |
 |
|
|
|
