ΠΡΩΤΟΛΟΓΙΑ

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη μιας χώρας και της οικονομίας της είναι η χωροταξική αναδιοργάνωσή της. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μια τέτοια αναδιοργάνωση απαιτεί ένα ξεκάθαρο πλαίσιο κανόνων που θα καθορίζει τις χρήσεις γης σε όλη την επικράτεια. Και τούτο διότι, οι χρήσεις γης είναι άμεσα εξαρτώμενες από τις κοινωνικές και οικονομικές μεταβολές : με την πάροδο των χρόνων και την εξέλιξη της τεχνολογίας, νέες δραστηριότητες εμφανίζονται και άλλες απαξιώνονται ή /και εξαφανίζονται.

Υπό αυτό το πρίσμα, το Προεδρικό Δίαταγμα 166 που θεσμοθέτησε, το 1987, τις κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης - και το οποίο ισχύει μέχρι σήμερα – είναι παρωχημένο και αδυνατεί να ανταποκριθεί στις μεταβολές των χρήσεων και του περιεχομένου τους που έχουν επέλθει στον αστικό και εξωαστικό χώρο κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Κατά συνέπεια, είναι επιτακτική η ανάγκη να εκσυγχρονισθεί και να συμπληρωθεί το ισχύον θεσμικό πλαίσιο - χωρίς ερμηνευτικές αμφιβολίες και ασάφειες - λαμβάνοντας υπόψη τις νέες λειτουργίες και χρήσεις που έχουν εμφανιστεί, διατυπώνοντας πιο αναλυτικούς ορισμούς για κάθε χρήση και εισάγοντας μια πιο εξειδικευμένη κατηγοριοποίηση των χρήσεων που θα είναι σύμφωνη με τις σύγχρονες απαιτήσεις του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού.

Όσον αφορά στο κανονιστικό πλαίσιο - δηλαδή στον τύπο της ρύθμισης που θα θεσμοθετήσει τους νέους κανόνες - οι ρυθμίσεις πολεοδομικού και χωροταξικού δικαίου θεσμοθετούνται με κανονιστικές πράξεις της Διοίκησης, οι οποίες εκδίδονται μετά από επιστημονική τεκμηρίωση των σχετικών επιλογών. Άλλωστε, το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος που σήμερα έχει τεθεί δε δημόσια διαβούλευση πρόκειται να τροποποιήσει άλλο προγενέστερο Προεδρικό Διάταγμα (166/87).

ΔΕΥΤΕΡΟΛΟΓΙΑ

Το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος  «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» και, συγκεκριμένα, το άρθρο 14, δεν θεσπίζει χρήσεις γης ούτε όρους δόμησης. Τυποποιεί τις χρήσεις που μπορεί να καθοριστούν από τους μελετητές του πολεοδομικού σχεδιασμού δίνοντάς τους ένα εργαλείο, μια κατεύθυνση. Παράλληλα, όμως, τους δίνει και τη δυνατότητα να προστατέψουν τον εξωαστικό χώρο : με το νέο ΠΔ συστηματοποιούνται οι κατευθύνσεις για την οργάνωση των χρήσεων ώστε να υπάρχει ομοιόμορφη και με ενιαία κριτήρια αντιμετώπιση. Σήμερα, ο τρόπος με τον οποίο προστατεύεται ο εξωαστικός χώρος επαφίεται στην προσωπική άποψη του κάθε μελετητή.

Το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος, λοιπόν, δεν καταργεί τη δυνατότητα της εκτός σχεδίου δόμησης που αφορά και στην κατοικία. Αυτή θα συνεχίσει να διέπεται από τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος ΦΕΚ 270/85 που βρίσκεται σε ισχύ. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει αναγκαιότητα θέσπισης μεταβατικών διατάξεων.