, |
|
|
Οι πρόγονοι των τουριστών υπήρξαν οι περιηγητές του 17ου και 18ου αιώνα. Κατά κανόνα ήταν εύποροι πολίτες της Ευρώπης που κίνητρό τους υπήρξε η γνωριμία με άλλους τόπους και ειδικά για την Ελλάδα η επίσκεψη στους χώρους των λειψάνων των μνημείων της κλασσικής Αρχαιότητας. Τότε ήταν που ανακάλυπταν και το απαράμιλλο ελληνικό τοπίο. Δελφοί, Μάνη, Αρκαδία, Νησιά υπήρξαν οι προνομιακοί προορισμοί τους. Μετά τον πόλεμο ο τουρισμός κάλυπτε πλέον και την ανάγκη αξιοποίησης του ελεύθερου χρόνου. Η περιήγηση βασίστηκε στην ανθρώπινη περιέργεια. Ο τουρισμός μετέπειτα οδήγησε στην οργανωμένη οικονομική δραστηριότητα. Οι σύγχρονοι επισκέπτες-περιηγητές της χώρας μας που προοδευτικά διπλασιάζονταν - από τη δεκαετία του 70 και μετά – δεν ανακάλυπταν μόνο αλλά χαίρονται επίσης την ελληνική φύση και ότι ξεχωριστό είχε να τους προσφέρει. Καθιερωθήκαμε ως ένας σημαντικός τουριστικός προορισμός που όμως έχει βασικά μειονεκτήματα όπως η εποχικότητα και η υστέρηση στο προϊόν που προσφέρουμε αφού στην ατζέντα του τουρίστα δεν προέχει πλέον η περιέργεια της ανακάλυψης της πολιτιστικής ιστορίας. Δεν διαθέτουμε σύγχρονα πολυμουσεία, οι αρχαιολογικοί χώροι – τα ανοικτά μας μουσεία - δεν ελκύουν και οι εναπομείναντες ιστορικοί οικισμοί κυρίως του 19ου αιώνα δεν προστατεύθηκαν, όπως συνέβη σε άλλες χώρες και που είναι το συγκριτικό τους πλεονέκτημα. Σήμερα ο τουρισμός αποτελεί την βασικότερη πηγή εισοδήματος για το 8% του πληθυσμού και ξεπερνά το 20% στο σύνολό του συμπεριλαμβανομένων των συνοδευτικών λειτουργιών και δράσεων. Είμαστε λοιπόν προορισμός μαζικού τουρισμού – δεκατέσσερα εκατομμύρια επισκέπτες – με βασικό γνώρισμα την δραματική αλλοίωση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος εξαιτίας του αλόγιστου οικοδομικού οργασμού. Δυστυχώς δεν έχουμε άλλη επιλογή από αυτήν της ριζικής ανατροπής της λογικής του παρελθόντος που σημαίνει μείωση της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος κυρίως από την χωρίς κανόνες και στόχους οικοδομική δραστηριότητα που οδηγεί σε μη αναστρέψιμη αλλοίωση. Επιβάλλεται να προτάξουμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά στον χωροταξικό και οικοδομικό σχεδιασμό. Ο Ελλαδικός αστικός και περιαστικός χώρος βρίσκεται πλέον στα όρια της αντοχής του εξαιτίας της περιβαλλοντολογικής επιβάρυνσης. Ας προτάξουμε την ποιοτική αποκατάσταση του τραυματισμένου τοπίου, αλλά και την διατήρηση του εναπομείναντος αδόμητου χώρου. Μόνο έτσι θα καταστήσουμε τον τουρίστα ξανά επισκέπτη – περιηγητή προσφέροντας ποιότητα ζωής η οποία βεβαίως πρέπει ν΄ απευθύνεται πρώτιστα στους Έλληνες πολίτες. | |