«Η προώθηση, χάραξη και εφαρμογή ειδικών πολιτικών, είναι ζωτικής σημασίας προκειμένου να  αναστραφούν οι   συσσωρευμένες  αρνητικές συνέπειες  και να αξιοποιηθεί ο  περιβαλλοντικός και πολιτιστικός πλούτος των νησιών. Το νησιωτικό σύμπλεγμα της χώρας μας μπορεί και πρέπει να αντιμετωπισθεί σαν αναπτυξιακό πλεονέκτημα και να δρομολογηθεί η άρση των μειονεκτημάτων με στόχο την μετατροπή του σε πρότυπο χώρο βιώσιμης ανάπτυξης». Την επισήμανση αυτή έκανε ο Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και τ. Υπουργός Νίκος Σηφουνάκης στην εισήγηση του με τίτλο «Η Ιδιαιτερότητα του Χωροταξικού Σχεδιασμού στο Νησιωτικό Περιβάλλον» στην διάρκεια του Συνεδρίου των Νησιωτικών Περιφερειακών Τμημάτων του Τ.Ε.Ε, που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης (22-25 Νοεμβρίου 2007), με θέμα «Αναπτυξιακός Χωροταξικός Σχεδιασμός και Περιβάλλον- ΕΣΠΑ 2007-2013 και Νησιωτικές Πολιτικές».

Στην εισήγηση του ο κ. Σηφουνάκης υπογράμμισε ότι «το  μοναδικής αξίας  φυσικό και δομημένο περιβάλλον, η μικρή κλίμακα, οι ήπιοι ρυθμοί ζωής, τα ήθη και τα έθιμα και οι παραδόσεις, γενικά η ξεχωριστή πολιτιστική κληρονομιά αποτελούν το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα για την ελληνική τουριστική βιομηχανία των νησιών και τον πρωτογενή τομέα που είναι επιτακτική ανάγκη να συνυπάρξουν στο διηνεκές».
Υπογράμμισε πως «σαφώς, πρώτη προτεραιότητα μας έπρεπε να είναι η εκπόνηση και προώθηση του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου με την εξασφάλιση της απαραίτητης κοινωνικής συναίνεσης ύστερα από διαβούλευση όλων των δρώντων φορέων και εταίρων και η επείγουσα θεσμοθέτησή του σε συνδυασμό με τα Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού για τον Τουρισμό, τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τον Παράκτιο Χώρο και  την Βιομηχανία».

Όπως ανέφερε,  με την μέχρι τώρα - σημαντική ενίσχυση από την απορρόφηση των χρηματοδοτήσεων  από τα Ευρωπαϊκά διαρθρωτικά Ταμεία - έχουν προχωρήσει σημαντικά τα θέματα των βασικών υποδομών των νησιών και σε συνδυασμό με την αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος έχει βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων, ήρθε ο καιρός για να διαμορφώσουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αντιμετωπίζει τα νησιά σαν οργανικό σύνολο με προοπτικές ολοκληρωμένης ποιοτικής ανάπτυξης και όχι ως μεμονωμένες ενότητες.

Κάθε νησί, είπε,  δεν αποτελεί μόνο μέρος ενός οργανικού συνόλου αλλά διαθέτει ταυτόχρονα την δική του ιδιαίτερη ταυτότητα που διαφοροποιείται ως προς το μέγεθος, τους φυσικούς πόρους, την διάρθρωση της οικονομίας, την δομή απασχόλησης, το επίπεδο και τους ρυθμούς ανάπτυξης, ακόμα και στην νοοτροπία της τοπικής κοινωνίας.

Τόνισε ότι «τα ειδικά τοπικά χωροταξικά αναπτυξιακά σχέδια, στοχεύουν στην ανάδειξη της ιδιαίτερης ταυτότητας του κάθε νησιού, την αναζωογόνηση του ενδογενούς δυναμικού του και έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για την ισόρροπη κατανομή δραστηριοτήτων και την επίτευξη συνεκτικών αναπτυξιακών αποτελεσμάτων και στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αυτάρκεια στην παραγωγή αγαθών του πρωτογενή τομέα».

Σημείωσε επίσης ότι «απαιτείται σχεδιασμένη ενίσχυση του ρόλου κάποιων δυναμικών πόλων ανά ομάδες νησιών, γιατί η νησιωτική διασύνδεση και συνεργασία αποτελεί λύση για την βιωσιμότητα πολλών μικρών νησιών, ενδυνάμωση της περιφερειακής συνεργασίας και έμφαση σε κρίσιμους τομείς για τον νησιωτικό χώρο, με στόχους την :

-  Άρση των αρνητικών συνεπειών της γεωγραφικής απομόνωσης, βελτίωση της διασυνδεσιμότητας των νησιών μεταξύ τους και με τους κεντρικούς πόλους της χώρας

- Ορθολογική και αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων

- Προστασία και ανάδειξη της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας και του πολιτιστικού αποθέματος του κάθε νησιού, ώστε να αποτελεί το κεντρικό σημείο της ολοκληρωμένης προσέγγισης του με έμφαση στις ιδιαιτερότητες του καθενός

- Ισόρροπη διάχυση του τουριστικού ρεύματος και εμπλουτισμός του τουριστικού προϊόντος με νέες μορφές, ανάπτυξη των συμπληρωματικών δραστηριοτήτων στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα με ειδικές πολιτικές για κάθε νησί

- Ο σχεδιασμός των δραστηριοτήτων κατά παραγωγική και αναπτυξιακή ενότητα και των έργων υποδομής θα πρέπει να σέβεται την φέρουσα ικανότητα των φυσικών οικοσυστημάτων και πόρων των νησιών και ιδιαίτερα την μικροκλίμακα του τοπίου τους

- Ορθολογική αξιοποίηση και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων πόρων με ιδιαίτερη έμφαση στην ανάπτυξη μεθόδων εμπλουτισμού του εδάφους

- Αειφόρος ανάπτυξη της παράκτιας ζώνης ανάλογα με την  φέρουσα ικανότητά της για την διατήρηση  ανέπαφης της μεγαλύτερης ζώνης εξωαστικού χώρου, ανάδειξη και οικολογική διαχείριση των τοπίων, των φυσικών σχηματισμών, των οικοσυστημάτων καθώς και των πολιτιστικών στοιχείων.

 Για το Γενικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού που  προωθεί το ΥΠΕΧΩΔΕ,  ιδιαίτερα για τον νησιωτικό χώρο κατήγγειλε την  « παντελή έλλειψη προτάσεων και κατευθύνσεων ανά νησιωτική ενότητα και την απουσία πολιτικής προσαρμοσμένης στην ιδιαιτερότητά τους».

Τόνισε,  ότι «δεν λαμβάνεται μέριμνα για την αξιοποίηση και ανάδειξη του περιβαλλοντικού, πολιτιστικού και αρχιτεκτονικού πλούτου των νησιών», το κυριότερο συγκριτικό τους πλεονέκτημα όπως ανέφερε και ότι δυστυχώς επιδιώκεται να διατηρηθούν οι χωρικές ανισότητες σε Εθνικό και Περιφερειακό επίπεδο ενώ τόνισε ότι κανένας κοινωνικός και συνεπικουρούμενος δημόσιος φορέας δεν γνωμοδότησε για το Χωροταξικό Πλαίσιο.