Αρχική Χάρτης Πλοήγησης Αναζήτηση
 

 

Εγκρίθηκε σήμερα από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο η τροποποίηση του Κανονισμού 417/2002, με την οποία η απαγόρευση μεταφοράς βαρέων κλασμάτων πετρελαίου επεκτείνεται στα μονοπύθμενα πλοία κοινοτικής σημαίας που δραστηριοποιούνται εκτός ΕΕ. Με αφορμή την έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του νέου κανονισμού, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Νίκος Σηφουνάκης έκανε την παρακάτω δήλωση: Με τη σημερινή ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Ευρώπη έκανε ένα ακόμα βήμα για την προάσπιση του παγκόσμιου θαλάσσιου περιβάλλοντος καταργώντας τις εξαιρέσεις που ίσχυαν μέχρι σήμερα βάσει των οποίων μονοπύθμενα πλοία με κοινοτική σημαία μπορούσαν να μεταφέρουν βαρέα κλάσματα πετρελαίου μεταξύ λιμένων τρίτων χωρών (εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης). Λυπάμαι που το ΥΕΝ με σημείωμα του Γενικού Γραμματέα κ. Τζωάννου, προσπάθησε να ασκήσει πίεση προς τους Έλληνες ευρωβουλευτές προκειμένου να καταψηφίσουν μία νομοθετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει ως στόχο την πρόληψη οικολογικών καταστροφών που στο πρόσφατο παρελθόν δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στις παράκτιες περιοχές ευρωπαϊκών χωρών. Σε ότι αφορά στις δηλώσεις του Γ. Γ. του ΥΕΝ για ενδεχόμενη απώλεια θέσεων εργασίας Ελλήνων ναυτικών, θα ήθελα να ζητήσω για μια ακόμη φορά από το ΥΕΝ να δημοσιοποιήσει τα ονόματα των 17 μονοπύθμενων ελληνικών πλοίων (αριθμός που προκύπτει από το σημείωμα του Γ.Γ. του ΥΕΝ) που δραστηριοποιούνται εκτός των λιμένων της Ε.Ε. Είναι προσβλητικό η Ελλάδα να είναι η μόνη χώρα στο Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε, η οποία αντιτίθεται στην έγκριση ενός κανονισμού που προάγει την περιβαλλοντική προστασία, μιλώντας αυθαίρετα για την απώλεια 250 θέσεων εργασίας λόγω της ενδεχόμενης αλλαγής σημαίας των πλοίων αυτών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε στην πρόταση τροποποίησης του Κανονισμού 417/2002 εξαντλώντας πρώτα κάθε δυνατότητα διαπραγμάτευσης με την ελληνική κυβέρνηση η οποία απέφυγε συστηματικά να δώσει λεπτομερή στοιχεία για αυτά τα πλοία καθώς και τον πραγματικό αριθμό των Ελλήνων ναυτικών που εργάζονται σε αυτά. Μόνο με τη γνωστοποίηση από το ΥΕΝ προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των στοιχείων των πλοίων αυτών, μπορεί να διασφαλιστεί ότι θα σταματήσουν να μεταφέρουν βαρεά κλάσματα πετρελαίου δεδομένου ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει άλλο τρόπο να ελέγξει τη συμμόρφωσή τους με το νέο Κανονισμό. Είναι πολύ σημαντικό επίσης να τονιστεί ότι με την τροποποίηση του Κανονισμού, οι Έλληνες πλοιοκτήτες δεν υποχρεούνται ούτε να παροπλίσουν τα μονοπύθμενα πλοία τους ούτε να αφαιρέσουν την ελληνική σημαία. Μπορούν να εξακολουθήσουν να πλέουν υπό ελληνική σημαία μεταφέροντας ''ελαφρά πετρελαιοειδή''. Αναφορικά με τον ισχυρισμό του Γενικού Γραμματέα του ΥΕΝ ότι με την τροποποίηση του Κανονισμού δεν θα επιτύχουμε προστασία του περιβάλλοντος δεδομένου ότι τα πλοία αυτά θα συνεχίσουν να δραστηριοποιούνται υπό σημαία ευκαιρίας, θα πρέπει να επισημανθεί ότι: - Με δήλωση της Ιταλικής Προεδρίας η Ε.Ε. δεσμεύτηκε, με την σύμφωνη γνώμη και της Ελλάδας, ότι δεν θα επιτρέψει σε μονοπύθμενα δεξαμενόπλοια που φέρουν κοινοτική σημαία να κάνουν χρήση των εξαιρέσεων της MARPOL μεταφέροντας βαρέα κλάσματα πετρελαίου μεταξύ λιμένων τρίτων χωρών. Συνεπώς, η σημερινή τροποποίηση δίνει απλώς νομική ισχύ στην τότε πολιτική δέσμευση της ΕΕ στην οποία είχε συναινέσει η χώρα μας. - Η ΕΕ δεν μπορεί να απαγορεύει την προσέγγιση στα λιμάνια της μονοπύθμενων πλοίων με σημαία τρίτης χώρας και την ίδια στιγμή να υπάρχει ο κίνδυνος μονοπύθμενα πλοία με κοινοτική σημαία να δημιουργήσουν οικολογικές καταστροφές σε άλλα μέρη του κόσμου. Σε αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται αμοιβαιότητα και η ΕΕ, ως παγκόσμια δύναμη που μάχεται για την προστασία του παγκόσμιου θαλάσσιου περιβάλλοντος, υποχρεούται να δεσμευτεί προς τη διεθνή κοινότητα ότι δεν λειτουργεί βάσει διπλών κριτηρίων, δίνοντας με αυτόν τον τρόπο το παράδειγμα προς τις τρίτες χώρες που ακόμα δέχονται στους λιμένες τους μονοπύθμενα πλοία. Με την σημερινή τροποποίηση του Κανονισμού, η Ευρωπαϊκή Ένωση απαλλάσσεται στο εξής κάθε ευθύνης σε περίπτωση οικολογικής καταστροφής εξαιτίας ναυτικού ατυχήματος μονοπύθμενου πλοίου.