| , FM, |
|
|
| |
Συνέντευξη του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Νίκου Σηφουνάκη στο Βήμα FM, στην εκπομπή των Βασίλη Χιώτη και Νότη Παπαδόπουλου
Για τους δασικούς χάρτες και την αυθαίρετη δόμηση:
Η δική μας δημοκρατική Πολιτεία έχει διακριτούς θεσμούς. Υπ’ αυτήν την έννοια, αποφάσεις του ΣτΕ που αφορούν ευαίσθητους χώρους, όπως τα δάση, οι αρχαιολογικοί χώροι, οι παραδοσιακοί οικισμοί είναι συγκεκριμένες και πρέπει να τις σεβαστούμε. Άρα, στο κομμάτι που αφορά περιοχές που έχουν αναπτυχθεί πυρήνες δομημένοι σε δάση τα τελευταία χρόνια, η ελληνική Πολιτεία μερίμνησε και με το νόμο που ψηφίσαμε πριν από τρεις μήνες για τη βιοποικιλότητα για μια διαδικασία που θα οριοθετηθούν για πρώτη φορά ιστορικά αυτοί οι οικισμοί και μέσω της οριοθέτησης αυτής θα υπάρξει ένα ξεκαθάρισμα ποιο είναι δασικό και ποιο όχι. Αυτό έχει ήδη ξεκινήσει και με τη βοήθεια των δήμων έχουν ήδη αναρτηθεί κάποιοι δασικοί χάρτες και με τη διαδικασία αυτή θα μπορέσει να νομιμοποιηθεί αυτή η κατάσταση.
Μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να έχει ξεκαθαριστεί σ’ αυτές τις περιοχές τι είναι δασικό και τι όχι. Για πρώτη φορά γίνεται αυτό. Άρα, με το που θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, με το νόμο για τη βιοποικιλότητα και όσα προβλέπει, θα οδηγηθούμε σε ρύθμιση γι’ αυτές τις περιοχές. Στις συγκεκριμένες περιοχές, θα υπάρχουν δασικοί χάρτες ως το τέλος του χρόνου.
Για τη ρύθμιση που αφορά τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων:
Αυτή είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια συνολική ρύθμιση μετά τον ν. 1337 του Τρίτση. Είναι η δεύτερη, δηλαδή, που γίνεται συνολική αντιμετώπιση. Ποια είναι όμως η διαφορά της σε σχέση με τη σημερινή; Ότι η μεγάλη πρόκληση είναι πράγματι η εκτός ορίων δόμηση και η δεύτερη ή τρίτη κατοικία ή την κατασκευή εισοδήματος. Διότι μπορεί αμέσως μετά τον πόλεμο και στα μετεμφυλιακά χρόνια να συσσωρεύτηκε στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη ένας κόσμος διωκόμενος, αν θέλετε, μέσα στο ψυχροπολεμικό κλίμα και η αυθαίρετη δόμηση ήταν στους οικισμούς. Τα τελευταία χρόνια αντιστράφηκε αυτό και η αυθαίρετη δόμηση δεν έγινε για να στεγάσει κάποιος το κεφάλι του και να μη βρέχεται. Άρα, δεν μπορούμε να ισοπεδώνουμε τα πάντα και πρέπει να έχουμε πάντοτε υπόψη μας ότι ένας νόμιμος πολίτης, ο οποίος έχτισε την παραθεριστική κατοικία του τηρώντας το Σύνταγμα και τους νόμους, δεν μπορεί να έχει την ίδια αντιμετώπιση με ένα πολίτη, ο οποίος παρανόμησε.
| |
