«Στο σημερινό κόσμο, το ζήτημα των συμπολιτών μας με αναπηρία συνδέεται άμεσα με δύο άλλα κορυφαία ζητήματα: τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ανάπτυξη, οικονομική, κοινωνική, πολιτισμική. Αυτό το τρίπτυχο, αναπηρία-ανθρώπινα δικαιώματα και ανάπτυξη, αποτελεί ή πρέπει να αποτελεί τη βάση κάθε πολιτικής που στόχο έχει την ισότιμη, δυναμική και ενεργή συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία (ΑΜΕΑ) στο δημοκρατικό γίγνεσθαι», υπογράμμισε ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού Παιδείας και Μ.Μ.Ε., Νίκος Σηφουνάκης, μιλώντας χθες Δευτέρα (19 Ιουνίου), σε ειδική διημερίδα που οργάνωσε η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας – Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης στο Ζάππειο με θέμα «Άτομα με αναπηρία και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας». Στην διημερίδα αυτή μίλησαν επίσης εκπρόσωποι της πολιτικής ζωής, του επιστημονικού κόσμου και τον Μ.Μ.Ε. από την Ελλάδα και το Εξωτερικό, όπως η Πρόεδρος της Βουλής Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, ο Υπουργός Επικρατείας Θόδωρος Ρουσσόπουλος, ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Πάνος Σόμπολος, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΤ , Χρήστος Παναγόπουλος, ο Πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, Γιάννης Βαρδακαστάνης κ.α Όπως υπογράμμισε στην εισήγηση του με τίτλο «υπερβαίνοντας τα στερεότυπα», ο κ. Σηφουνάκης, τα Μ.Μ.Ε. δεν αποτελούν μόνο την πηγή της πληροφορίας, αλλά αποτελούν τη μήτρα των προτύπων, των αντιλήψεων και των στάσεων του σύγχρονου ανθρώπου απέναντι στον κόσμο που τον περιβάλει. «Υπό αυτήν την έννοια, ο ρόλος που διαδραματίζουν τα ΜΜΕ στη στάση μας απέναντι στο ζήτημα της αναπηρίας είναι καθοριστικής σημασίας», σημείωσε Ακόμα επεσήμανε πως «τα ΑΜΕΑ είναι δυσανάλογα φτωχότερα από τον γενικότερο πληθυσμό, τις περισσότερες φορές υποαπασχολούνται, ενώ πολύ συχνά αποκλείονται του φάσματος των δικαιωμάτων (αστικών, πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών) που οι σύγχρονες κοινωνίες έχουν κατοχυρώσει για τους πολίτες τους». Πρόσθεσε πως «οι ρίζες αυτής της δυσμενέστατης κατάστασης των συμπολιτών μας με αναπηρία θα πρέπει να αναζητηθούν σε μια πολύ διαδεδομένη, κατά το παρελθόν, αντίληψη που ήθελε τα ΑΜΕΑ αδύναμους, εξαρτημένους και παθητικούς πολίτες. Η ίδια η πολιτεία, εξάλλου, συνέβαλε στη διάδοση αυτής της αντίληψης αφού οι όποιες δράσεις της για τα ΑΜΕΑ εξαντλούνταν στην εφαρμογή αντισταθμιστικών, ως προς την αναπηρία, μέτρων (π.χ. επιδόματα αναπηρίας)». Εξάλλου σημείωσε πως « θα ήταν άδικο να παραβλέψουμε τα μεγάλα βήματα που έγιναν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, αλλά και στην Ευρώπη συνολικότερα, ώστε να βελτιωθεί σημαντικά η ζωή των ατόμων με αναπηρία…». Ο κ. Σηφουνάκης υπογράμμισε επίσης ότι «ισότιμη συμμετοχή σημαίνει την άρση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και νομικών εμποδίων που περιθωριοποιούν τα άτομα με αναπηρία. Σημαίνει, επίσης, τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, την προσβασιμότητα των ΑΜΕΑ στην παιδεία, την υγεία, την πληροφόρηση. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μιλάμε για ίση πρόσβαση και συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στις κοινωνίες μας εάν δεν υπερβούμε τα αρνητικά στερεότυπα, τις παραδοσιακές αντιλήψεις και στάσεις μας απέναντι στην αναπηρία…».