"Ο πλούτος της Ευρώπης είναι η πολυμορφία της και οι αντιθέσεις που υπάρχουν μεταξύ των διαφορετικών χωρικών ενοτήτων της. Εισάγοντας την εδαφική διάσταση σε όλες τις πολιτικές της Ένωσης, και ιδίως στην πολιτική για την οικονομική και την κοινωνική συνοχή, προστατεύουμε αυτόν ακριβώς τον πλούτο" , επεσήμανε στην παρέμβαση του στη πρωϊνή συνεδρίαση (Πέμπτη 19 Μαϊου 2011) του άτυπου Συμβουλίου Υπουργών Χωροταξίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης που πραγματοποιείται στη Βουδαπέστη, ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ , Νίκος Σηφουνάκης.
Στη Σύνοδο εξετάζονται οι επιπτώσεις των τελευταίων 3 χρόνων, μεταξύ των οποίων και της οικονομικής κρίσης στην εδαφική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το πώς η χωροταξία μπορεί να συμβάλει στη βιώσιμη ανάπτυξη των χωρών της.
Στην πρωϊνή ενότητα υπό τον τίτλο «ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΑΤΖΕΝΤΑΣ. ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΤΑΣΕΙΣ, ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ & ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ» , ο κ. Σηφουνάκης σημείωσε ακόμα πως «η Ελλάδα αποδέχεται την αναθεωρημένη Εδαφική Ατζέντα 2020 γιατί πιστεύουμε ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό όταν διαμορφώνουμε την οικονομική και κοινωνική μας πολιτική να εξετάζουμε τις παραμέτρους του χώρου και τη συμβολή τους στην εδαφική συνοχή».
Τόνισε πως «η Εδαφική Ατζέντα 2020 υπηρετεί τις θεμελιώδεις αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ των Κρατών-Μελών της Ε.Ε.. Οι αρχές αυτές αποτελούν προϋπόθεση για την αντιμετώπιση της σημερινής οικονομικής κρίσης που επηρεάζουν, με διαφορετικό τρόπο, κάθε περιφέρεια της Ένωσης. Η ενίσχυση της εδαφικής συνοχής ενισχύει, ταυτόχρονα, τη θέση της Ευρώπης στην παγκόσμια οικονομία».
Ο κ. Σηφουνάκης σημείωσε ακόμα πως «η Εδαφική Ατζέντα 2020 μπορεί να αντιμετωπίσει τις χωρικές επιπτώσεις των δημογραφικών μεταβολών στο εσωτερικό της Ε.Ε. που προκαλούνται από τις μετακινήσεις πληθυσμών προς την Ευρώπη, αλλά και τις χωρικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, οι οποίες έχουν άμεση σχέση με την ενεργειακή αυτάρκεια.
Όπως μας δίδαξε η μεγάλη διεύρυνση του 2004, η μεταβολή στο χώρο της Ένωσης διαμορφώνει και τις σχέσεις μεταξύ των κρατών–μελών, μεταξύ της νέας και της παλιάς Ευρώπης. Η εμβάθυνση της εδαφικής συνοχής μπορεί να επιτευχθεί μόνο με παράλληλη εμβάθυνση των διακρατικών και διασυνοριακών συνεργασιών».
Εξάλλου στη συζήτηση της 2ης ενότητας το απόγευμα υπό τον τίτλο «ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΔΑΦΙΚΗΣ ΑΤΖΕΝΤΑΣ- ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ. ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ EU 2020 ΕΠΙΤΥΧΙΑ, Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΔΑΦΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΤΟΜΕΑΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ» , ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ , επεσήμανε πως «η ενίσχυση της διεθνούς θέσης της Ευρώπης προϋποθέτει την ισόρροπη ανάπτυξη όλων των περιφερειών τη».
Όπως είπε «η αναθεώρηση της Εδαφικής Ατζέντας 2020 θα πρέπει να εστιάσει σε δύο άξονες : την αντιμετώπιση της υστέρησης των πιο απομακρυσμένων από το «Πεντάγωνο» (Φρανκφούρτη, Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο, Μόναχο) περιφερειών της Ένωσης και την ενίσχυση της εσωτερικής συνοχής μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας κάθε χώρας».
Τόνισε πως είναι απαραίτητη «η περαιτέρω αποτύπωση, στα κοινοτικά και εθνικά κείμενα προγραμματισμού, της ειδικής κατάστασης των περιοχών που μειονεκτούν εξαιτίας της γεωγραφίας τους όπως είναι η εισαγωγή του όρου της νησιωτικότητας στο άρθρο 174 της συνθήκης της Λισσαβόνας που έχει στόχο τη δικαιότερη αντιμετώπιση των νησιών στο πλαίσιο της Πολιτικής της Συνοχής».
Ο κ. Σηφουνάκης σημείωσε πως «υπό αυτό το πρίσμα, και όσον αφορά στην αναθεώρηση της Εδαφικής Ατζέντας 2020, το ενδιαφέρον της Ελλάδας εστιάζει στην ενίσχυση της προσβασιμότητας που αποτελεί το κυριότερη προϋπόθεση ανάπτυξης των νησιών. Στοχεύουμε στην ανάπτυξη εκείνων των παραγωγικών δραστηριοτήτων που λειτουργούν ελκυστικά για κατοικία και απασχόληση ενώ, παράλληλα, αντικατοπτρίζουν την χωρική ταυτότητα των νησιών (για παράδειγμα, η ήπια τουριστική δραστηριότητα που συνδέεται με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική και πολεοδομική μορφή των οικισμών τους)».
Επεσήμανε ότι είναι ανάγκη να εξεταστεί συγκεκριμένο μοντέλου σχεδιασμού, προγραμματισμού και διακυβέρνησης που θα εισαγάγει την ολιστική προσέγγιση (integrated approach) στην τοπική ανάπτυξη (local development) και θα καθορίζει επακριβώς τις αρχές της place based approach, αποσαφηνίζοντας τα ζητήματα πολύ-επίπεδης διακυβέρνησης.
Τέλος σημείωσε ότι «για τις μελλοντικές αστικές πολιτικές θεωρούμε ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική η εφαρμογή βιοκλιματικών αστικών αναπλάσεων και η αποδοχή του μοντέλου της συνεκτικής πόλης σε συνδυασμό με την πρόνοια για την ανάσχεση των αστικών επεκτάσεων. Έμφαση πρέπει να δοθεί στις υποβαθμισμένες γειτονιές των πόλεων (και των κέντρων των μεγάλων πόλεων, για την ελληνική περίπτωση) και στην αναγκαιότητα εξειδικευμένων πολιτικών και πρωτοβουλιών για την αναβάθμιση και την καλύτερη ποιότητα ζωής όλων των κατοίκων τους». | 
