| |
|
|
| |
| Θέμα: Η συμβολή της αγροτικής οικονομίας και της ΚΑΠ στην αναπτυξιακή πορεία της Ε.Ε. – προκλήσεις και προοπτικές»
Καλή σας ημέρα. Ούτως ή άλλως και στην ελληνική γλώσσα η «γεωργία», δηλαδή η καλλιέργεια, η καλλιέργεια της γης με την καλλιέργεια την πνευματική, τη σωματική είναι κοινές έννοιες.
Εγώ χαίρομαι που μου δόθηκε η δυνατότητα έστω και καθυστερημένα να έρθω σήμερα εδώ. Το αντικείμενο πράγματι είναι πολύ ενδιαφέρον και πολύ σημαντικό, όχι μόνο για τους απασχολούμενους στο χώρο της γεωργίας, αλλά πιστεύω και για τους πολίτες και για τον τρόπο με τον οποίο αναδεικνύονται πλέον στις ημέρες μας πολλά προβλήματα και που έχουν σχέση βεβαίως με όλο το φάσμα της δημιουργίας στο χώρο της γεωργίας.
Βεβαίως ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι κυρίως για τις χώρες του Νότου, όπως είναι η Ελλάδα, κυρίαρχο θέμα στον αγροτικό κόσμο εδώ και 20 χρόνια, είναι η επιδότηση των μεσογειακών προϊόντων. Το θέμα πριν από 24-25 χρόνια δεν υπήρχε.
Τα τελευταία 15 χρόνια έχει έναν καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας. Στην πορεία βρέθηκαν τα στραβά του. Προσπάθησαν να διορθωθούν. Άλλα διορθώθηκαν, άλλα σε πολλές περιπτώσεις χειροτέρεψαν. Σε κάθε περίπτωση σίγουρα η πρόταση της αγγλικής Προεδρίας για το θέμα της συγχρηματοδότησης σε κάποιους τομείς δεν είναι η λύση στο πρόβλημα.
Γιατί; Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα στατιστικά τουλάχιστον, όσον αφορά την ελληνική γη, την ελληνική γεωργία, δύο είναι εκείνα τα οποία είναι σημαίνοντα. Το πρώτο είναι τα προϊόντα που παράγονται, πώς αυτά διατίθενται, κατά πόσο είναι ανταγωνιστικά σε σχέση με όμοια προϊόντα και το δεύτερο και ουσιαστικό είναι η εγκατάλειψη της γης.
Η εγκατάλειψη της γης κυρίως σε περιφέρειες, σε περιοχές όπως είναι ο νότος, όπως είναι η Ελλάδα, όπου βεβαίως στον τομέα της γεωργίας η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο υψηλά ποσοστά απασχόλησης. Δεν θα μπω στο πρόβλημα που πάει αυτός ο κόσμος με την αποβιομηχάνιση.
Το πρόβλημα έχει να κάνει με την προοπτική ενός τόπου όπως είναι η Ελλάδα. Όταν δηλαδή η γη αφήνεται και μετατρέπεται, ουσιαστικά αστικοποιείται, αυτή είναι η μεγάλη καταστροφή, ο μεγάλος κίνδυνος και η μεγάλη πρόκληση για τα επόμενα χρόνια. Και η Ελλάδα είναι χαρακτηριστικό δείγμα.
Πολλοί από σας γνωρίζετε ότι έχω αναφερθεί επανειλημμένα στον τρόπο με τον οποίο εξουδετερώνεται καταστροφικά η ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα, της γεωργίας, της κτηνοτροφίας στα νησιώτικα συμπλέγματα και στις περιοχές τις ορεινές και τις απομακρυσμένες της Ελλάδας και πώς αυτές σιγά-σιγά μπαίνουν στη δεύτερη ουσιαστική προσοδοφόρα λειτουργία της εποχής μας που είναι ο τουρισμός. Ένας τουρισμός όμως που ακολουθεί την πεπατημένη, όπως ξεκίνησε τη δεκαετία του ΄60.
Δεν υπάρχει δυναμική, παραδείγματος χάρη, στον αγροτουρισμό. Δεν υπάρχει η σωστή κατεύθυνση παρότι τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ουσιαστικά και σημαντικά.
Μετά είναι η υποβάθμιση ή η καταστροφή του περιβάλλοντος. Αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα. Πιστεύω να μας δοθεί η δυνατότητα στη συνέχεια του προγραμματισμού που έχει η Ευρωομάδα μας να μπορέσουμε να συζητήσουμε κι αυτά τα θέματα. Είναι ενδιαφέροντα, μας απασχολούν όλους.
Δεν μπορούμε να εστιάζουμε τη συζήτηση μονάχα στο κατά πόσo θα συνεχίσει να υπάρχει ο γεωργικός τομέας, ο οποίος στέκεται στα πόδια του μέσω των επιδοτήσεων. Θα μπορούσε αυτού του είδους η αναγκαία βοήθεια να είναι πιο παραγωγική.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. Μπατζελή που μου έδωσε τη δυνατότητα να παρέμβω. Πιστεύω να έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε από κοινού μία τέτοια ημερίδα ή διημερίδα και να την κάνουμε μάλιστα στην περιφέρεια, γιατί είναι πολλές και νέες οι προκλήσεις που ανοίγονται στη γεωργία. Το ζητούμενο σήμερα είναι μια σύγχρονη Κοινή Αγροτική Πολιτική όπου ο αγρότης δεν θα είναι απλά αποδέκτης επιδοτήσεων, αλλά θα συμμετάσχει και θα συνδιαμορφώνει τις βασικές πτυχές της ευρωπαϊκής αγροτικής πολιτικής που τον αφορούν. | |
