Όπως είναι γνωστό τον Σεπτέμβριο του 2014 αρνήθηκα να ψηφίσω την τροπολογία για τον ΕΝΦΙΑ, παραμένοντας συνεπής στην τεκμηριωμένη κριτική που εδώ και ένα χρόνο έχω διατυπώσει, για έναν φόρο που επιβαρύνει άδικα χιλιάδες πολίτες - ακόμη και για πατρογονικά ακίνητα που δεν αποφέρουν κανένα εισόδημα - και που αντικειμενικά δεν έχουν τη φοροδοτική ικανότητα να ανταποκριθούν.
Με τον νόμο 4305/2014 που λίγες μέρες πριν ψήφισε η Βουλή, η κυβέρνηση επέλεξε να ενσωματώσει στη ρύθμιση των 100 δόσεων όχι μόνο τις ληξιπρόθεσμες έως 31-10-2014 οφειλές, αλλά και όσες δεν έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμες. Δηλαδή, συμπεριέλαβε χιλιάδες φορολογούμενους που θα καταστήσουν τις οφειλές τόσο για τον ΕΝΦΙΑ όσο και για τον φόρο εισοδήματος ληξιπρόθεσμες, προκειμένου στη συνέχεια να τις εντάξουν στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Οι κυβερνητικοί χειρισμοί ήταν και πρόχειροι και κυρίως ψηφοθηρικοί. Κοινή λογική και όχι πολύπλοκους υπολογισμούς χρειάζεται για να καταλάβει κανείς το παράλογο να ρυθμίζεται μια οφειλή π.χ. 5.000 ευρώ σε …100 δόσεις! Για άλλη μια φορά προκαλείται αναστάτωση στην κοινωνία εξαιτίας ερασιτεχνικών κυβερνητικών χειρισμών, χωρίς δυστυχώς να υπάρχει συναίσθηση των ευθυνών.
Αυτό που επείγει, όμως, είναι άμεσα η κυβέρνηση να φέρει προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή διατάξεις οι οποίες θα αίρουν τις κατάφορες αδικίες του ΕΝΦΙΑ, στην κατεύθυνση:
• Αναπροσαρμογής όλων των αντικειμενικών τιμών ακινήτων, ώστε ο υπολογισμός του ΕΝΦΙΑ να γίνει επί πραγματικών και όχι πλασματικών αξιών.
• Απαλλαγής ή έστω σημαντικής έκπτωσης για ακίνητα τα οποία την τελευταία 5ετία δεν έχουν αποφέρει κανένα εισόδημα.
• Απαλλαγής για ακίνητα που δεν ηλεκτροδοτούνται, και τα οποία δεν πλήρωναν ούτως η άλλως το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ.
• Ειδικής μέριμνας (πχ. έκπτωση, περισσότερες δόσεις κλπ.) για φορολογούμενος που έχουν κόκκινα δάνεια και έχουνε υποστεί μεγάλη μείωση του μισθού τους τα τελευταία χρόνια.
| 
