Την κάθαρση που δεν έγινε στην Εκκλησία κατά την μεταπολίτευση, καλείται να πραγματοποιήσει σήμερα η Ελληνική Πολιτεία, που θα έχει δίπλα της –εφ' όσον πάρει τις αναγκαίες και γενναίες πρωτοβουλίες που οι καιροί επιτάσσουν – το σύνολο σχεδόν του Πολιτικού Κόσμου, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας των Πολιτών, υπογράμμισε ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτισμού, Παιδείας και Μ.Μ.Ε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Νίκος Σηφουνάκης, μιλώντας το Σάββατο (5-3-2005) Τραπέζι Διαλόγου με θέμα : « Κράτος –Εκκλησία, Σχέση με διακριτούς ρόλους», που οργανώθηκε στο πλαίσιο του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Σηφουνάκης έκανε μία αναδρομή στις σχέσεις κράτους-εκκλησίας τονίζοντας ότι η εκκλησία έχει παίξει ένα σημαντικό ρόλο στο παρελθόν, ιδιαίτερα κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους ξεκίνησε ωστόσο μία παράλογη σχέση συνύπαρξης μεταξύ του κράτους και της εκκλησίας. Εκατό χρόνια μετά την ανεξαρτησία, κατά τη διάρκεια της Εθνικής Αντίστασης, είδαμε τους ιερείς να βρίσκονται στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού, αλλά δυστυχώς στην μετεμφυλιακή περίοδο με την εγκαθίδρυση του δεξιού κράτους και την επικράτηση του τρίπτυχου θρησκεία-πατρίδα-οικογένεια, ο ρόλος της εκκλησίας έγινε πάλι βαθύτατα συντηρητικός. Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, υπήρξε μία μεγάλη ευκαιρία για να μπουν οι σχέσεις κράτους-εκκλησίας στη σωστή βάση. Δυστυχώς η ευκαιρία αυτή χάθηκε. Ενώ η Πολιτεία επέτυχε ο στρατός να μπει στους στρατώνες, ο οποίος από το 1909 παρενέβαινε στην πολιτική, η Πολιτεία και ειδικότερα η συντηρητική παράταξη, δεν μπόρεσε να περιορίσει την Εκκλησία στον σπουδαίο πράγματι ποιμαντικό, πνευματικό και κοινωνικό της ρόλο. Ο κ. Σηφουνάκης αναφέρθηκε επίσης στις προσπάθειες που έγιναν στη δεκαετία του 80 από τις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου, στο Νόμο του Αντώνη Τρίτση και τόνισε ότι λόγω της αντίδρασης κάποιων συντηρητικών κέντρων, πολλές από τις προσπάθειες αυτές παρέμειναν άκαρπες. Ακόμα και σε απόλυτα φυσιολογικές ρυθμίσεις, όπως ο πολιτικός γάμος και το συναινετικό διαζύγιο, υπήρξαν παράλογες αντιδράσεις. Ο κ Σηφουνάκης τόνισε ότι πολλά από τα προβληματικά σημεία στις σχέσεις κράτους-εκκλησίας μπορούν να λυθούν νομοθετικά, χωρίς να απαιτείται αναθεώρηση του Συντάγματος Επεσήμανε τέλος ότι η Δημοκρατία μας δεν μπορεί να υποκρίνεται πλέον ότι δεν βλέπει, δεν ακούει ή δεν γνωρίζει ότι ο πνευματικός και κοινωνικός ρόλος της Εκκλησίας –ρόλος στοργής, αυταπάρνησης και προσφοράς – έχει απεμποληθεί και έχει αντικατασταθεί από αθέμιτες και αδιαφανείς πρακτικές κύκλων που υπεκατέστησαν θεσμικές λειτουργίες και που οδήγησαν τα τελευταία οκτώ χρόνια στην έκπτωση των αξιών και στον εκβιασμό της Πολιτείας για απόκτηση πολιτικού ρόλου, ότι δηλαδή συνέβαινε προδικτατορικά στον χώρο του Στρατεύματος Ο κ. Σηφουνάκης αναφέρθηκε διεξοδικά στα παραδείγματα πλήρους διαχωρισμού του Κράτους από την Εκκλησία που ισχύει στο σύνολο των Ευρωπαϊκών χωρών που έχουν ισχυρή θρησκευτική παράδοση (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία) και τόνισε με αφορμή και τα τελευταία γεγονότα και τις συνταρακτικές αποκαλύψεις, πως τώρα στην Ελλάδα είναι η χρυσή ευκαιρία επιτέλους να ανοίξει ο διάλογος για τον πλήρη χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος. « Ανήκει στην Κυβερνητική πλειοψηφία η πλήρης ευθύνη να ανοίξει τον δρόμο για μια υγιή συνύπαρξη Εκκλησίας –Κράτους, με σεβασμό στους διακριτούς ρόλους», υπογράμμισε ο κ. Σηφουνάκης, υπενθυμίζοντας πως ο ίδιος μαζί με 52 ακόμα βουλευτές είχαν καταθέσει μια τεκμηριωμένη πρόταση για τον διαχωρισμό στη Βουλή στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης το 1998 την οποία είχε ψηφίσει και ο νυν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου.