Η 3η Σεπτέμβρη αποτελεί ημερομηνία σταθμό στην Ελλάδα, αφού σαν σήμερα (το 1843) η χώρα απέκτησε το πρώτο της Σύνταγμα, ενώ πάλι πάλι σαν σήμερα (το 1974) ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ και σημάδεψε τη νεώτερη ιστορία μας.
Τριάντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου ανασυγκρότησε και οργάνωσε με  σύγχρονο τρόπο τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, για να  εκφραστεί με ενιαίο λόγο η κεντρο-αριστερά στην Ελλάδα. Όταν ξεφυλλίσσει κανείς την νεώτερη ιστορία μας και διαπιστώσει πόσες κρίσεις και διασπάσεις γνώρισε η παράταξη αυτή, ασφαλώς και θα κατανοήσει την καταλυτική πολιτική παρουσία του ιδρυτή και πρώτου ηγέτη του ΠΑΣΟΚ.  Στις τρισήμισυ δεκαετίες της πολιτικής του διαδρομής το ΠΑΣΟΚ ανέτρεψε κάθε πρόβλεψη και επέφερε σημαντικότατες αλλαγές στους θεσμούς αναδεικνύοντας και κατοχυρώνοντας τη συμμετοχική Δημοκρατία. Ουσιαστικά, ως αντιπολίτευση (1974-1981) το Κίνημα με τη δυναμικότητά του αποτέλεσε πρότυπο οργάνωσης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις και συσπείρωσε τις λαικές τάξεις, ενώ ως Κυβέρνηση (1981- 1989 και 1993-2004) η ΑΛΛΑΓΗ που θέσπισε, εξασφάλισε τους πολίτες και εκσυγχρόνισε το Κράτος .
Και η φετινή επέτειος της ίδρυσής του βρίσκει το Κίνημά μας στην αξιωματική αντιπολίτευση, έχοντας απέναντί του την πιο ανίκανη ίσως Κυβέρνηση στην Ελλάδα απ την εποχή της Μεταπολίτευσης. Η πολιτική ζωή συνταράσσεται από αλλεπάλληλα σκάνδαλα, ενώ οι όποιες λαικές κατακτήσεις έμειναν όρθιες απ την λαίλαπα της δεξιάς, απειλούνται απροκάλυπτα προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα αδιέξοδα που έχουν δημιουργήσει.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε επιβάλλεται συσπείρωση στη μεγάλη δημοκρατική παράταξη ώστε το ΠΑΣΟΚ, πιο ώριμο και πιο έμπειρο, χωρίς άσκοπους λαικισμούς και με επεξεργασμένες προτάσεις, να ανταποκριθεί στη λαική βούληση και να γίνει και πάλι πρωτοπορία στους λαικούς αγώνες.