Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Παιδεία
Ευρωπαϊκός Δείκτης Γλωσσικών Γνώσεων
Ο "Ευρωπαϊκός Δείκτης Γλωσσικών Γνώσεων" έχει
στόχο το σχεδιασμό και την εφαρμογή μιας μεθόδου, βάσει της
οποίας θα συλλέγονται περισσότερα και πιο αξιόπιστα στοιχεία
σχετικά με τις δεξιότητες πολυγλωσσίας των νέων Ευρωπαίων.
Η σπουδαιότητα της καθιέρωσης ενός δείκτη πολυγλωσσίας έγκειται στο γεγονός
ότι σήμερα, στην Ευρώπη, ζουν άνθρωποι που μιλούν διαφορετικές γλώσσες και
έχουν διαφορετικές πολιτισμικές αξίες. Η εκμάθηση αυτών των γλωσσών, αλλά και
η επικοινωνία των διαφορετικών πολιτισμικών αξιών αποτελούν στοιχείο της ευρωπαϊκής
ταυτότητας.
Ο Ευρωπαϊκός Δείκτης Γλωσσικών Γνώσεων αποτελεί
συνέχεια της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Βαρκελώνης
(Μάρτιος 2002), όπου οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων
ζήτησαν να βελτιωθεί η εκμάθηση των βασικών δεξιοτήτων
με τη διδασκαλία τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών από πολύ
μικρή ηλικία και να καθιερωθεί ένας δείκτης γλωσσικών γνώσεων.
Η κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια
στοιχείων για τις πραγματικές γλωσσικές δεξιότητες των πολιτών.
Τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης των 25 κρατών μελών
παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία δοκιμών και πιστοποιητικών για
τις γλωσσικές γνώσεις και δεξιότητες, πράγμα που καθιστά απαραίτητη
τη δημιουργία αξιόπιστων συστημάτων για τη μέτρηση της προόδου
προς την επίτευξη του στόχου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της
Βαρκελώνης να αναδειχτούν τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης
της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε παγκόσμιο πόλο ποιότητας έως το 2010.
Η Επιτροπή προτείνει τη δημιουργία ενός Δείκτη Γλωσσικής
Ικανότητας, με υψηλό επίπεδο ακρίβειας και αξιοπιστίας,
κοινού για όλα τα κράτη μέλη, με σκοπό τη μέτρηση των συνολικών
γνώσεων ξένων γλωσσών.
Ο Δείκτης, βάσει ειδικά σχεδιασμένων αντικειμενικών δοκιμασιών
γνώσεων σε δείγμα πληθυσμού, θα μετρά τέσσερις γλωσσικές
δεξιότητες: ανάγνωση, κατανόηση, ομιλία και σύνταξη.
Σε πρώτο στάδιο, για πρακτικούς λόγους, οι δοκιμασίες αυτές
θα γίνονται γραπτά. Τα στοιχεία που θα διαμορφώσουν το Δείκτη
θα πρέπει να συγκεντρώνονται ανά τακτά διαστήματα, για παράδειγμα
ανά τριετία.
Η Επιτροπή προτείνει η δοκιμασία γλωσσικών γνώσεων να γίνεται,
σε πρώτο στάδιο, στις πέντε- σύμφωνα με τα στοιχεία του
Ευρωβαρόμετρου- πλέον διδασκόμενες γλώσσες στην Ένωση (αγγλικά,
γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά και ιταλικά) και ενδεχομένως,
αργότερα, σε μεγαλύτερο φάσμα γλωσσών.
Αξίζει να επισημανθεί ότι,
παρότι το ποσοστό των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση
που μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα αυξάνεται, μειώνεται ο αριθμός
των προς εκμάθηση γλωσσών. Σε πολλές χώρες η εκμάθηση ξένης
γλώσσας τείνει να σημαίνει μόνο εκμάθηση αγγλικών.
Ο Ευρωπαϊκός Δείκτης Γλωσσικών Γνώσεων κρίνεται ως ένα πολύ
σημαντικό εργαλείο που θα προσφέρει τη δυνατότητα να συλλεχθούν
αξιόπιστα στοιχεία για τις γλωσσικές δεξιότητες των Ευρωπαίων,
κυρίως των νέων, και που θα επιτρέψει τη σύγκριση πολιτικών
σε θέματα γλώσσας μεταξύ των κρατών μελών, διευκολύνοντας
την επισήμανση και ανταλλαγή ορθών πρακτικών για να δοθεί
νέα ώθηση στη διδασκαλία των γλωσσών.
Η γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών πρέπει να αποτελέσει
τμήμα των βασικών δεξιοτήτων και αντιπροσωπευτικό στοιχείο
της ταυτότητας των ευρωπαίων πολιτών που ζουν, εκπαιδεύονται,
εργάζονται και, γενικά, κυκλοφορούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Γλωσσικών Γνώσεων.
Διαβάστε την έκθεση πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Γλωσσικών Γνώσεων.
|