Η χώρα μας διέρχεται δύσκολες μέρες. Επί δυο χρόνια η εκλεγμένη κυβέρνηση προσπαθεί ν’ αποτρέψει την ολοκληρωτική κατάρρευση. Οι μέρες και οι στιγμές γίνονται κρισιμότερες από την πολιτική σύγχυση που ουσιαστικά και επικοινωνιακά βιώνει ο έλληνας πολίτης. Έχει φθάσει σε σημείο, που ο αριστερός λόγος να ταυτίζεται με τον δεξιό και αντίστροφα και οι εκφραστές του συναγωνίζονται σε ανευθυνότητα - ξανά στο όνομα των μικροκομματικών υπολογισμών τους - όπως και πριν είκοσι δύο χρόνια. Αυτή η δεξιά και αυτή η αριστερά είναι μέρος του πολιτικού συστήματος το οποίο η αριστερά λοιδορεί και η δεξιά το ψέγει επειδή δεν ελήφθησαν, ως έπρεπε στο παρελθόν, αντιδημοφιλείς αποφάσεις που θα έσωζαν τη χώρα.
Σήμερα που η κυβέρνηση αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη, πράττουν το ίδιο, και κυρίως η δεξιά – κύρια υπεύθυνη της κρίσης - που δραπέτευσε από την κυβέρνηση το φθινόπωρο του 2009, και δύο χρόνια μετά προτείνει συνταγή που δεν αποδέχονται ούτε οι ομοϊδεάτες της Ευρώπης.
Στην κατεύθυνση της ανευθυνότητας κινείται και η συμπεριφορά των γνωστών ακροδεξιών κύκλων της ιεραρχίας της εκκλησίας, η οποία αντί να προστρέξει και να συνεισφέρει πατριδο- δημοκοπεί για να αποφύγει τις πρέπουσες αποφάσεις και να συνδράμει το έθνος. Έτσι οδήγησαν την ιεραρχία της εκκλησίας στην τελευταία απόφαση, δείγμα απτό μικροκομματισμού και πολιτικαντισμού.
Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδας, άνθρωπος με ιστορία και αποδεδειγμένη αξία και σεμνότητα, ο οποίος βίωσε την απαξία από την προγενέστερη λαίλαπα, που δυνάστευσε την εκκλησία, είμαι βέβαιος ότι θα αντισταθεί στο κλίμα του διχασμού που οργανώνουν ξανά, όπως πριν λίγα χρόνια, οι ρεβανσιστές.
Απόδειξη των όσων καταγγέλλω είναι και το ακόλουθο περιστατικό:
Προχθές, 99η επέτειο απελευθέρωσης της ακριτικής νήσου Λήμνου, μετά το πέρας της δοξολογίας στην Μητρόπολη του νησιού, κάποιος ιερέας ονόματι Νικόλαος Καλογιάννης, ενώπιον πολιτών, βουλευτών, τοπικών αρχών και πιστών, καλούσε με πύρινο λόγο το λαό να εξεγερθεί:
• Ενάντια στο καθεστώς της «υποτέλειας»
• Ενάντια στην Ευρώπη που «ρουφά» το αίμα του ελληνικού ορθόδοξου λαού και απεργάζεται δεινά και αιχμαλωσία του φρονήματος του, όπως έπραξε το 1453 που μας παρέδωσαν στους Τούρκους!!!
• Ενάντια στην ντόπια «κατοχική» κυβέρνηση και την ξένη τροϊκανή πολιτική εξουσία σηκώνοντας δυνατά το χέρι εναντίον τους, να εκδιωχθούν με κάθε τρόπο.
Πληροφορήθηκα ότι ο συγκεκριμένος ιερέας είναι διπλοθεσίτης και λαμβάνει δυο μισθούς από το κράτος το οποίο κατά τα άλλα καταγγέλλει! Εκείνον του ιερέα - χωρίς όμως να έχει ενορία για να προσφέρει τις υποτιθέμενες υπηρεσίες του- και εκείνον του καθηγητή, σε Γυμνάσιο του νησιού.
Γιατί όμως να υστερήσει σε πολιτικαντισμό και ποπουλισμό ένας παπάς που διπλομισθοδοτείται, όταν διάφοροι αρχιερείς και μάλιστα οι φερέλπιδες καταλλήλως προπαγανδιζόμενοι - όπως ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος- που στο όνομα της ακροδεξιάς ιδεολογίας του αείμνηστου προκαθήμενου επιδιώκει - να καρπωθεί κι αυτός ο έρημος, ως δελφίνος της ιεραρχίας της εκκλησίας μέρος της κληρονομιάς του?.
Αγνοούν οι άμοιροι, την ιστορία που διδάσκει ότι όσοι ζήλεψαν την πρακτική του Θεόκλητου Μηνόπουλου δεν έχουν καμία τύχη. Θα είναι απλές καρικατούρες του φαιδρού προκαθήμενου που ηγείτο του λιθοβολισμού του ομοιώματος του Ελευθερίου Βενιζέλου στα χρόνια του διχασμού.
Ο εκσυγχρονισμός του κράτους σαφώς συμπεριλαμβάνει την απελευθέρωση κλειστών επαγγελμάτων αλλά δεν μπορεί ν’ αφήσει εκτός προνόμια Αρχιερατικά και ο λογαριασμός να στέλνεται στο κράτος για χριστιανικούς παχυλούς μισθούς, λιμουζίνες και οδηγούς, γραμματείς και υποκόμους εφ’ όρου ζωής στην υπηρεσία τους. Επειδή αμφιβάλω αν το παράδειγμα της λιτής χριστιανικής ζωής μπορούν να το δώσουν πλέον από μόνοι τους, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί το μέγα θέμα της μισθοδοσίας όλων των λειτουργών της εκκλησίας. Θα πρέπει να υπάρξει χρονοδιάγραμμα όπου το κράτος θα εγγυηθεί την ευθύνη μισθοδοσίας όσων υπηρετούν και μόνο, και εφόσον δεν είναι αργόσχολοι, όπως ο πολιτευόμενος «ιερέας» της Λήμνου. Από κει και πέρα θα είναι ευθύνη της εκκλησίας όπως συμβαίνει σ΄ όλο τον πλανήτη. Να υπάρξει ισότιμη φορολογία στα εισοδήματά τους που σήμερα διαφεύγουν. Ο παραλογισμός, η υπηρέτηση της πίστης και της λατρείας, να είναι κρατική και να μισθοδοτείται δεν απαντάται πουθενά στον κόσμο σε οποιοδήποτε θρησκευτικό δόγμα.
Ενημέρωσα τα Υπουργεία Παιδείας και Οικονομικών, προκειμένου να ελέγξουν τα σχετικά με τον κύριο ιερέα.